Het windpark
Ons windpark bestaat uit zeven windturbines van het merk Enercon. Ze hebben een ashoogte van 70 meter. Ze staan alle zeven in de gemeente Dronten. De afstand tussen de molens is 440 meter, zodat de molens onderling, door bijv. turbulentie, zo weinig mogelijk last van elkaar hebben.
Vier keer per jaar krijgen de molens een onderhoudsbeurt, waarvan één elektrische onderhoudsbeurt en één mechanische onderhoudsbeurt. De twee andere zijn visuele inspecties.
Oprichting
De eerdere plannen om iets serieus met windenergie te doen resulteerden voor twee akkerbouwers in een eerste voorstel voor een lijnopstelling van twee 500 kW turbines.
Deze turbines waren gepland op de grens van de twee bedrijven. Het plan werd door de gemeente Dronten afgekeurd op grond van de overweging dat vijf turbines een minimum eis was voor een lijnopstelling.
De zes molenaars
Toen de provincie Flevoland als overkoepelend orgaan vervolgens een minimum van zes turbines voor de dezelfde beoogde lijnopstelling eiste, besloten ze het groter aan te pakken. Er werd contact gezocht met drie akkerbouwbedrijven in het verlengde van de lijn. En deze zagen heel veel in het plan. Ze besloten met elkaar om in te spelen op de trend naar grotere turbines, toen 1500-1650 kW.
In die tijd (eind 1997) was er bij de banken algemene scepsis over de haalbaarheid van dit project. Ook bij de buren was de reactie: “Jullie doen maar!” Daarnaast bestonden zowel op gemeentelijk als provinciaal niveau grote kennislacunes over wat wel of niet mocht met windenergie.
De windturbine
De turbine
- Merk: Enercon E66
- Ashoogte: 70 mtr
- Tiphoogte: 105 mtr
- Jaarproductie: 3900.000 kwh/jr
- Tipsnelheid: 133-288 km/h
- Generator: direct aangedreven Enercon ringgenerator 440 V
- Minimale windsnelheid: 1.8 m/s
- Maximale windsnelheid: 35 m/s
De molen waarvoor gekozen is, is een Enercon E66. De E-66 is een windturbine met drie rotorbladen met actieve bladhoekverstelling en variabele toerental. Het nominale vermogen van de turbine is 1800 KW.
De rotordiameter is 70 meter. De ashoogtes kunnen varieren van 67 m tot zelfs 98 m. Dit hangt af van de lokatie. Op deze lokatie is gekozen voor een ashoogte van 70 meter. Dit is de maximale hoogte die in de provincie Flevoland mogelijk is.
Een variabel toerental maakt het mogelijk om de E-66 ook bij lage windsnelheden te laten werken wat ten goede komt aan de werkbelastingen.
De E-66 heeft geen tandwielkastoverbrenging, zoals de meeste windturbines wel hebben, wat het aantal onderdelen van de molen vermindert. De E-66 bestaat uit de drie hoofdcomponenten.
- De ringgenerator
- De rotor
- Het netmanagementsysteem
De ringgenerator en rotor vormen samen een eenheid. De rotornaaf is rechtstreeks met een flens op het roterende deel van de generator bevestigd en draait daarom tijdens de werking met dezelfde snelheid. De afwezigheid van een tandwielkast en andere snel draaiende onderdelen vermindert oa. energieverlies, geluid, mechanische slijtage, olieverlies en rendementsverlies als gevolg van mechanische wrijving. Olieverversen is niet langer meer nodig. De turbine schakelt in bij een windsnelheid van 2,5 m/s.
Nieuw is dat er nu een software upgrade is die het mogelijk maakt dat de turbines ook bij zeer hoge windsnelheden door blijft draaien. Vroeger gingen ze bij een 10 minuten gemiddelde van 25 m/s uit. Nu stelt de molen zichzelf zo in dat de molen ook bij hogere windsnelheden dan 25 m/s kan doordraaien.
Het rotortoerental is variabel met een werkgebied tussen de 10-22 omw/minuut. Via het netmangementsysteem wordt de gegenereerde stroom in het openbare net gevoed.
De ringgenerator wordt rechtstreeks door de rotorbladen aangedreven. De generator levert het nominale vermogen van 1800 KW reeds bij een toerental van 22 omwentelingen per minuut.
De rotorbladen (wieken) zijn gemaakt van met glasvezels versterkt epoxyhars. Zij bepalen zowel het rendement van de windturbine als de geluidsdruk ervan. Dankzij de gebruikte epoxyhars zijn de rotorbladen lichter dan die van conventioneel materiaal. Het grondstofverbruik wordt zo ook verminderd.
De E-66 rotorbladen zijn speciaal ontworpen om te kunnen functioneren met een regelbare bladhoek en een regelbaar toerental. Het uiteinde van het rotorblad is iets gebogen en zorgt ervoor dat er geen turbulentie onstaat, waardoor het geluid minimaal blijft.
Het netmangementsysteem zet de door de E-66 generator gegenereerde stroom om in wisselstroom overeenkomstig de vereiste standaards van de nutsbedrijven en levert het via een transformator aan het net.
Foto’s van de aanleg van het windpark
Van sondering tot uiteindelijke bouw van de windturbines is een hele periode mee gemoeid. In december 2001 zijn sonderingen van de lokaties van de molens gemaakt. In juni 2002 is begonnen met de aanleg van de toegangswegen naar de molens en de kraanlokaties.
Na de bouwvak van juli 2002 zijn de funderingen gemaakt. In oktober en november van datzelfde jaar werden uiteindelijk de zeven windturbines gebouwd. Tijdens de bouw van de molens werden tevens de aansluitingen van de molens op het electriciteitsnet gemaakt.
Aanleg toegangsweg
Omdat kavelsloten de toegangsweg doorsnijden moesten eerst de dammen die er al lagen breder gemaakt worden. Dit is eind mei 2002 gebeurd.
Eerst is de dam aan de Biddingweg verbreed. Hier is de ingang van het windpark. De breedte van de dammen zijn ca 16 m. Ze zijn zo breed om o.a. de brede rupskraan, voor het omhoog zetten van de molens, toegang te geven.
Voordat de dammen verbreed werden zijn er eerst nog drains omgelegd.
De drain is opgegraven en verlengd met een flexibele drain. Zo kan het water van de landbouwkavels goed afgevoerd worden. Daarna zijn duikers in de sloten gelegd waar het zand opgestort is.
10 juni 2002 is een grader begonnen met het uitschuiven van de grond waar het betonpad komt te liggen.
De grader haalt elke keer een laag grond weg en schuift het opzij. Met behulp van een laser kan er precies bepaalt worden hoeveel grond eruit gehaald moet worden.
18 juni 2002 is er een begin gemaakt met het leggen van het betonpad. De 8 dumpers die de beton over de klei moeten transporteren konden goed rijden op de klei die weer was opgedroogd. De beton word bij de betoncentrale uit Lelystad met behulp van vrachtwagens naar een overstortplaats gebracht bij het begin van het molenpark. De betonauto stort de beton in een container, waaruit een shovel de beton weer overschept in een dumper.
Met behulp van een kraan word het beton uit de dumper geschept en voor de machine gelegd.
Deze machine legt het beton goed vlak en op de gewenste dikte en breedte neer.
Door de slechte weersomstandigheden in juni kon pas 27 juni 2002 het pad worden afgemaakt.
In het betonpad wat er nu ligt zijn ook krimpvoegen gezaagd. Zie foto onder. Dit gebeurt om de ca 3 m. Het beton kan zo niet kapot scheuren. De toegangsweg is klaar.
Bij de molens zijn ook nog betonplaten gestort. Op deze betonplaat komt de grote kraan te staan die molendelen moet optakelen en opbouwen. Deze platen zijn 21 meter bij 14 meter. Tevens dienen ze als onderhoudsplek. Als er een grote storing aan de molen is kan er snel een kraan komen.
Betonplaat is klaar.
Aanleg fundering
De gemeente heeft 5 december 2001 alle plekken uitgezet waar de windturbines komen te staan. Op de plek staat alleen een klein paaltje met het nummer van 1 van de 7 windmolens.
Rond 19 December zijn de eerste plekken waar de windturbines komen te staan gesondeerd.
Bij het sonderen word bepaald hoe lang uiteindelijk de heipalen moeten worden waarop de windturbine komt te staan.
Begin juli 2002 zijn de paaltjes uitgezet waar de heipalen geslagen moeten worden. Heijmans Industrial Services uit de Rijnmond heeft alle funderingswerkzaamheden aanbesteed.
Om van de ene naar de andere molen te gaan worden grote houten rijplaten gebruikt. De heimachine heeft een dag nodig om zich zo te verplaatsen naar de volgende molenplek.
Donderdagmorgen 18 juli 2002 is de eerste heipaal de grond ingeslagen bij de eerste molen. De heimachine is ca. 42 meter hoog en 131 ton zwaar. 30 juli 2002 is het heien na een week stilstand door de bouwvak weer hervat.
Eerst wordt een metalen buis 21 meter de grond in geheid.
Een stapel funderingsstaal.
In de holte van de buis komt funderingsstaal en er word beton ingegoten. Daarna wordt de metalen buis weer verwijderd zodat het beton kan uitharden. Deze heipalen noemt men vibropalen.
Per molen worden 22 palen geslagen. Met een lengte afhankelijk van de molenplek tussen de 19 en 21 meter.
De gestorte heipaal is klaar en kan drogen. 18 september 2002 is de laatste heipaal van het windpark de grond ingeslagen.
Stonehenge in de polder.
Als de fundering is uitgegraven worden de koppen van de heipalen ingekort.
Dan wordt enkele dagen later een werkvloer gestort met totaal 30 m3 beton.
Onder de werkvloer zitten ook de wachtleidingen waar de stroomkabels doorkomen als de molen staat.
Als de werkvloer goed uitgehard is wordt de funderingsring van 14 ton met behulp van een grote kraan op de goede plek gezet.
Nu kan de bewapening aangebracht worden. Hiervoor wordt 20 ton staal gebruikt.
Het vlechten van de fundering.
Als de bewapening aangebracht is wordt de fundering in twee keer gestort. De eerste keer wordt het grote deel volgestort met 200 m3 beton.
1 dag later wordt de bovenste rand gevuld met 30 m3 beton.
De bekisting is weggehaald . 1 brok beton.
De fundering wordt toegedekt met grond en dan is de fundering klaar.
Diameter ring 14 meter, diameter buis 4,5 meter. 3 weken later wordt de molen op de fundering gezet.
Aanleg kabels
Voor de aansluiting op het electriciteitsnet zijn kabels nodig om dit mogelijk te maken. De stroom die de windmolens produceren moet via electricteitskabels afgevoerd worden naar een onderstation bij Dronten die de stroom op het net zet. In 2001 is Continuon Netbeheer begonnen met het aanleggen van 4400 meter electriciteitskabel van het onderstation van Dronten naar het begin van het windpark aan de Biddingweg.
Na de oprichting van de eerste windturbines begin Oktober 2002 zijn ook binnen het park nog over een lengte van 3000 meter electriciteits kabel gelegd voor de netaansluiting. Met het leggen van de electriciteitskabels word tevens een datakabel gelegd. Zo kan men met behulp van gsm in alle molens van afstand zien hoe de windturbines produceren. Tevens kunnen eventuele storingen worden vastgesteld. Op de laatste twee foto’s is een monteur bezig met het aansluiten van de kabels in de molen.
Bouw windturbine
23 en 24 september 2002 is vanuit Duitsland de rupskraan gebracht die de molens omhoog gaat zetten.
De kraan moet terplekke opgebouwd worden. Rond de 20 vrachtwagens voeren de delen van de kraan aan. Een kleinere hulpkraan bouwt de grote kraan op en helpt ook mee met het opbouwen van de molens.
De rupskraan weegt gebruiksklaar 450 ton en is 80 meter hoog. De kraan staat op rupsen die 7,5 meter uit elkaar staan.
| Gewicht in ton | Lengte m | Diameter boven m | Diameter onder m | |
| Segment 1 | 35 | 24,48 | 2,00 | 2,71 |
| Segment 2 | 37 | 18,62 | 2,71 | 3,35 |
| Segment 3 | 40 | 14,90 | 3,35 | 3,906 |
| Segment 4 | 43 | 9,85 | 3,906 | 4,3 |
| Fundament Segment | 13 | 1,75 | 4,3 | 4,5 |
| Gondel + wieken | 102 |
Tijdens de bouw moet er niet te veel wind staan. De mast bestaat uit 4 segmenten en het fundamentsegment. De segmenten worden in Magdenburg geproduceerd, de andere molendelen worden in Aurich geproduceerd. Transportbedrijf Rensink vervoert de diverse molenonderdelen vanuit Duitsland naar Nederland.
Trafo + stroomvoorziening en daar bovenop de werklift. Onderin staat de transformator (maakt van 400 V 10.000 V), daarboven de converter (maakt van gelijk – wisselspanning).
Segment 1.
Segment 1 wordt op de funderingsring gezet en vastgezet.
Eén van de vele bouten.
Segment 2.
Segment 2 wordt geplaatst.
Segment 3 komt aan.
Segment 3 wordt geplaatst.
Segment 4 komt aan.
Segment 4, laatste segment wordt bevestigd.
Onderdelen van de gondel.
De gondel wordt ter plaatste opgebouwd omdat de gondel in zijn geheel te hoog is om te vervoeren binnen Nederland. De gondel incl. de wieken weegt ongeveer 102 ton.
Gondel wordt op de mast gezet.
De ringgenerator.
De 49 ton wegende ringgenerator wordt naar boven getakeld en in de gondel gezet.
De ringgenerator wordt in de gondel gezet.
De wieken worden gebracht. Elke wiek is 35 meter lang en weegt 4 ton.
Eerst moet de kop in ellkaar gezet worden waaraan de wieken komen te zitten.
De wieken zijn eerst aan de kop op de grond gemonteerd. De wieken worden daarna in 1 keer geplaatst.
Nu kan het geheel omhoog gehesen worden.
Door touwen aan de wieken te binden kan door personeel van Enercon de wieken in de goede stand gekanteld worden. Deze molenbouwers sturen de neus incl. wieken richting ashoogte.
De windmolen staat, met een ashoogte van 70 meter en een rotodiameter van 70 meter.
De trap wordt bevestigd.
Nadat de molen staat komt een ander team van Enercon de molen van binnen afwerken en gereed maken om in bedrijf te worden gesteld.
Het bedieningspaneel beneden in de molen. Op dit scherm is af te lezen wat de molen produceert tijdens het draaien.
Nadat de bouw helemaal afgerond is hebben we de grond, waar de rupskraan bij het verplaatsen van de ene naar de andere molen, goed diep los gespit.
Video’s van de aanleg van het windpark
Hier zijn diverse videos te bekijken over de aanleg van Windpark Samen voor de Wind.
Aanleg toegangswegen en dammen
Aanleg fundering
Bouw windturbine
Windnieuws
Winterse wereld15 februari 2021 - 11:00- Asfalteren molenplaten14 juli 2020 - 09:17
- Tulpen22 april 2020 - 13:32
